Sexaginta Prista

Tračko pleme Geta se naselilo u području današnjeg grada Ruse u 6. veku pre nove ere. Veoma brzo posle njihovog dolaska je došlo do vojnog prisustva i širenja Rimskog carstva u Donjem Podunavlju. Tokom vladavine Nerona ovde je bilo 5. legija, dok je u doba Marka Aurelija – vek kasnije, bilo 12 rimskih legija. Tračko naselje je postalo rimski brodski centar Donjeg Dunava 70. godine, tokom vladavine cara Vespazijana. Drevna stanica je verovatno osnovana u vreme vladavine rimskog cara Vespazijana (69-79), koji je sagradio utvrđenje pod imenom Sexaginta Prista (luka za šezdeset brodova), odakle su vodili putevi do Novae /Svistova/, Marcianopolisa /Devnije/, Odessosa /Varne/…. “Grad 60 brodova” postaje glavna rečna luka sa sidrištima za čuvenu rimsku carsku dunavsku flotu, preseljenu ovde iz pristaništa Noviodunum ad Istrum (današnja Isaccea u Rumuniji) i kontrolisala je i čuvala celokupan privredni i vojni saobraćaj između Crnog mora, Delte Dunava i Gvozdene kapije na Dunavu. Tvrđava Sexaginta Prista je istrajala gotovo šest vekova, ali je uništena napadima Avara. Istraživanja su potvrdila da je utvrđenje Sexaginta Prista bilo glavna baza vojnih brodova u vreme vojnih osvajačkih kampanja cara Trajan protiv Dačana. Sexaginta Prista se nalazila na rimskoj mapi vojnih puteva Tabula Pointingeriana, koju je u 1. veku nacrtao Marcus Agrippa. U 6. veku je vizantijski car Justinijan obnovio utvrđenje, koje je postalo glavno uporište vizantijske odbrane, koje je uspešno odolevalo napadima varvarskih osvajača. Vekovima se senka razaranja nadvijala nad gradom koji je obnovljen od 9. do 11. veka. Bugarsku feudalnu državu je odlikovala privreda koja se oslanjala na beznačajnu trgovinu, te je naselje na ogromnoj reci jedva opstajalo. Turci, kojima se grad veoma dopao su grad zvali u deminutivu Roustchouk.